Waar zijn de inleidende woorden voor?

De term "inleidende woorden" spreekt voor zich en verduidelijkt: deze woorden of combinaties maken geen deel uit van de harmonieuze structuur van de zin, maar worden extra in de verklaring opgenomen. Taalkundige A. Peshkovsky merkte figuurlijk op dat dergelijke constructies inherent vreemd en intern vreemd zijn aan het voorstel dat hen beschermde.

Presteren in de uiting, voornamelijk evaluatieve functie, inleidende woorden zijn noodzakelijk. Ze maken spraak expressiever en logischer verbonden.

Inleidende woorden zijn woorden of zinsdelen die in een zin een autonome (onafhankelijke) positie innemen. Ze zijn zelf geen leden van een zin waarvan ze deel uitmaken, en zijn niet direct gerelateerd aan de andere leden van de zin door syntactische link. Inleidende woorden worden gebruikt om de relatie met de boodschap uit te drukken.

Door hun betekenis of doel, waarvoor ze in de zin worden gebruikt, zijn de inleidende woorden verdeeld in verschillende groepen.

1) Help de spreker om de mate van betrouwbaarheid van zijn boodschap te verduidelijken.

Dergelijke woorden worden gebruikt om een ​​grotere mate van overtuiging uit te drukken: natuurlijk, zeker, ongetwijfeld, zeker, zeker, inderdaad.

Om een ​​mindere mate van vertrouwen uit te drukken (eerder een aanname), gebruik: het lijkt, waarschijnlijk, misschien misschien.

2) Vermeld de bron van de stelling of maak duidelijk van wie de gedachte precies is: volgens de auteur, zoals aangegeven in het document, hoe het in dergelijke gevallen volgens (iemand), naar de mening van (wie precies), volgens de boodschap (wie precies) zegt.), naar mijn mening, naar mijn mening is het bekend.

3) Ze geven de volgorde of volgorde van gedachten en hun verband aan, en benadrukken ook de zin: ten eerste trouwens, dus dus, integendeel, ten slotte, integendeel, bijvoorbeeld ook op deze manier trouwens.

4) Ze kenmerken de manier waarop gedachten worden geschreven of spraak wordt beoordeeld: met andere woorden, het is beter om kort te zeggen, kort gezegd, ruwweg, of beter gezegd, in feite, met andere woorden.

5) Druk de mate van gebruikelijke of ongebruikelijke uitspraken uit: gebeurde in de regel, zoals gewoonlijk, zoals gewoonlijk.

6) Ze vertonen verschillende gevoelens en emoties (plezier, afkeuring, veroordeling): gelukkig is het, helaas, tot verbazing, schaamte, iets verbazingwekkends, zoals problemen, zoals een zonde.

7) Trek interesse aan en richt de gesprekspartner op de boodschap of veroorzaak zijn bepaalde reactie:

stel je voor, luister, let op, ga akkoord, stel je voor, weet je, geloof niet, belijd, begrijp me goed, eerlijk gezegd, ik verzeker je, tussen ons, behalve grappen.

Bij het uitspreken worden inleidende woorden en combinaties onderscheiden door intonatie en pauze, en op de letter - door komma's, minder vaak door streepjes.

Vergeet niet dat overmatig gebruik van inleidende woorden een stilistische tekortkoming is en opdringerig gebruik ze in parasitaire woorden verandert. De veelvuldige uitspraak van woorden als "u begrijpt", "weet u", "zogezegd", maakt spraak onduidelijk en met een tong gebonden.

• D.E. Rosenthal "Handbook of the Russian language", hoofdstuk XXVI.
• waarom heb je inleidende woorden essay nodig?