Hoe is de telefoon uitgevonden

De creatie van de telefoon was het logische resultaat van het werk van veel wetenschappers. En, zoals in veel andere vergelijkbare gevallen, kon de uitvinding van het apparaat niet zonder schandalen waarbij tientallen wetenschappers betrokken waren, die in eindeloze rechtszaken probeerden hun voorkeursrecht op een octrooi te bewijzen.

Voorbereidend werk

Het idee om een ​​telefoon te maken die werkt volgens het principe van elektromagnetische transmissie en ontvangst van een signaal ontstond in 1833, toen Karl Friedrich Gauss en Wilhelm Eduard Weber een elektromagnetisch apparaat uitvonden voor het verzenden van telegraafsignalen. Toen, in 1837, merkte de Amerikaan Charles Grafton Page op dat het aansluiten en loskoppelen van de elektrische stroom in de wikkeling van de elektromagneet enig geluid veroorzaakt. Het effect werd 'galvanische muziek' genoemd.

Het eerste apparaat om geluid door draden te verzenden, werd in 1860 samengesteld door Johann Philipp Reis, een natuurkundeleraar op school uit Duitsland. Het principe van de werking was het creëren van een wisselstroom, die de ontvangerstang magnetiseerde en demagnetiseerde, waardoor een geluid ontstond. Het apparaat is gemaakt van geïmproviseerde middelen in een schuur en de onderzoeker werd thuis belachelijk gemaakt en beschuldigd van kwakzalverij in de Verenigde Staten.