Hoe wiskunde aan studenten uit te leggen

Om een ​​kind op de basisschool correct te leren wiskundige problemen op te lossen, is het noodzakelijk om hem vakkundig over te brengen wat er moet gebeuren, zodat het resultaat het juiste antwoord is. Hij moet een idee hebben van wat hij gelooft en waarom, om te kunnen analyseren.

Gebruiksaanwijzing

1

Bij het oplossen van wiskundige problemen is het belangrijkste om zowel een voorwaarde als een vraag te kunnen onderscheiden. En hoe meer je moet vinden, hoe meer manipulaties je moet uitvoeren.

2

Leer uw kind om de trefwoorden uit de taaktekst te markeren: "gekocht / verkocht", "gegeven / genomen", "weggelegd / weggenomen". Leg het kind de betekenis van bepaalde woorden uit. Dat wil zeggen, als iemand hem iets heeft gegeven of hem met iets heeft behandeld, betekent dit dat hij is toegenomen; indien weggenomen of weggenomen, nam het dienovereenkomstig af.

3

Een verplichte en methodisch correcte voorwaarde om kinderen te leren hoe ze wiskundige problemen kunnen oplossen, is visualisatie. Kinderen weten nog niet hoe ze met abstracte concepten moeten werken, daarom zullen ze op de een of andere manier alles moeten uitleggen met specifieke voorbeelden. Moeder heeft bijvoorbeeld 6 blokjes, waarvan er 2 ze aan het kind geeft en vraagt ​​om te berekenen hoeveel blokjes ze nog heeft. Het is ook belangrijk dat alle acties door de kinderen zelf worden uitgevoerd. Tegelijkertijd moeten ze hardop zeggen wat ze doen en waarom. Ontwikkelt zo het visuele, auditieve, motorische geheugen.

4

Zorg ervoor dat u uw kind vertelt hoe het onderdeel en het geheel verschillen. Stel dat u een mandarijn neemt en deze in plakjes verdeelt. De vrucht zelf is dus heel en de plakjes zijn delen. Vraag de baby vervolgens om uit te rekenen uit hoeveel delen de mandarijn bestaat.

5

Verwijder vervolgens de helft van de plakjes en vraag hen om te berekenen hoeveel er nog over is. Vraag, als het kind telt, op welke andere manier u een oplossing voor dit probleem kunt vinden. Het antwoord is aftrekken. En als je het tweede aan het eerste deel toevoegt, krijg je mandarijn. Om dit te doen, moeten ze worden gevouwen.

6

En de laatste trainingsfase: herhaling, analyse van de bestudeerde acties. Laat het kind je punt voor punt vertellen wat de toestand was, wat de vraag is, wat deed hij om een ​​antwoord te krijgen. Als het algoritme onder de knie is, geef het kind dan een vergelijkbare taak voor een onafhankelijke oplossing.

Handig advies

Je moet beginnen met de eenvoudigste taken, zodat de baby geen negatieve indruk krijgt van het onderwijsproces.