Hoe een directe toespraak te houden

Een buitenaardse uiting kan worden overgebracht met indirecte of directe spraak. Het laatste op de brief maken kan moeilijk zijn, omdat interpunctie hangt af van de locatie van de context van de auteur in relatie tot directe spraak.

Gebruiksaanwijzing

1

Als de woorden van de auteur voor de directe toespraak staan, zet er dan een dubbele punt achter, open de aanhalingstekens en schrijf een directe toespraak met een hoofdletter. Aan het einde van een directe toespraak worden er aanhalingstekens of aanhalingstekens achter geplaatst en in een verhalende zin worden aanhalingstekens gesloten en wordt een punt ingesloten.

Voorbeelden: Andrei zei: "Ik ga nu spelen."

Hij vroeg: 'Wat doe je?'

Hij riep uit: 'Wat een prachtig uitzicht vanuit het raam!'

2

Als de directe spraak voorafgaat aan de woorden van de auteur, deze tussen aanhalingstekens plaatst, begint met een hoofdletter, een streepje plaatst en de woorden van de auteur schrijft met een kleine letter, wordt er een punt aan het einde van de zin geplaatst. Uitroeptekens en vraagtekens na directe spraak worden altijd tussen aanhalingstekens geplaatst, een komma in directe spraak zonder emotionele verkleuring - na aanhalingstekens en vóór het streepje.

Voorbeelden: 'Ik ga nu spelen', zei Andrei.

'Wat doe je?' vroeg hij.

'Wat een prachtig uitzicht vanuit het raam!' riep hij uit.

3

Directe spraak kan worden onderbroken door auteursrechtelijke woorden. Open en sluit in dit geval de aanhalingstekens eenmaal, schrijf een directe toespraak met een hoofdletter, plaats een komma en een streepje aan het einde van het eerste deel, schrijf de woorden van de auteur met een kleine letter, plaats een komma en een streepje erachter:

'Directe spraak, - de auteur, - directe spraak.' Merk op dat een komma na de woorden van auteurschap wordt geplaatst en dat directe spraak begint met een kleine letter. Bijvoorbeeld: 'Ga door', zei het meisje, 'ik volg je.'

'Directe spraak, - de auteur. - Directe spraak.' Bijvoorbeeld: "Ik kom 's avonds op bezoek", zei hij. "We moeten serieus praten."

"Directe spraak! (?) - Auteur. - Directe spraak." Bijvoorbeeld: "Wat een mooie dag, nietwaar?", Vroeg Katya. "Ik bewonder de natuur oprecht."

4

Directe spraak bevindt zich in de woorden van de auteur. Plaats in dit geval de leestekens in de volgende patronen:

Auteur: "Direct Speech", - de auteur.

Een voorbeeld. Hij mompelde: 'Ik wil echt slapen', en viel meteen in slaap.

Auteur: "Direct Speech! (?)" - auteur.

Een voorbeeld. Ik hoorde een stem uit de lobby: 'Hoe kan dit?' - en Sergey Petrovich kwam de kamer binnen.

Geplaatst door: "Directe spraak

"- auteur.

Een voorbeeld. De kapitein zei: 'De wind zou nu waaien

'- en richtte zijn blik op zee.

5

Een dialoog aangaan is mogelijk op een van de volgende manieren: Alle regels zijn geschreven in één regel, waartussen de woorden van de auteur ontbreken. Een streepje scheidt elke replica tussen aanhalingstekens.

Een voorbeeld. Enkele minuten liepen ze in stilte. Elizabeth vroeg: 'Hoe lang blijf je afwezig?' - "Twee maanden." - "Wil je me bellen of schrijven?" - "Ja natuurlijk!"

Elke volgende regel wordt op een nieuwe regel geschreven, met een streepje ervoor. Aanhalingstekens worden in dit geval niet gebruikt.

Een voorbeeld.

'Heb je het koud, Catherine?' vroeg Ivan Petrovich.

- Nee.

- Laten we naar het café gaan.

- Goed zo.

6

Opruimingscitaten:

- Het citaat is geschreven in een van de manieren van directe spraak.

Een voorbeeld. Belinsky geloofde: "Literatuur is het bewustzijn van de mensen, de kleur en de vrucht van hun spirituele leven."

- Een deel van het citaat wordt niet gegeven en het weglaten ervan wordt gemarkeerd door een weglatingsteken.

Een voorbeeld. Goncharov schreef: "Alle woorden van Chatsky zullen worden verspreid … en zullen een storm veroorzaken."

- De quote is een integraal onderdeel van de tekst van de auteur. In dit geval wordt het met een kleine letter geschreven en tussen aanhalingstekens geplaatst.

Een voorbeeld. Belinsky merkt op dat Pushkin een geweldig vermogen heeft om 'poëtische onderwerpen te maken die het meest prozaïsch zijn'.

- De poëtische tekst moet zonder aanhalingstekens worden aangehaald, met inachtneming van de regels en strofen.

• hoe directe spraak wordt gemaakt
• Basisregels voor het schrijven van dialogen