Hoe het type ondergeschikte clausule te bepalen

Ingewikkelde zinnen geven mondelinge en geschreven spraak schoonheid en expressiviteit. Er zijn veel soorten ondergeschikte clausules in de Russische taal en er wordt veel aandacht aan besteed bij het bestuderen van de syntaxis. Desalniettemin zijn schoolkinderen vaak verward over dit onderwerp, vooral als verschillende soorten ondergeschikte clausules met de hulp van dezelfde vakbonden worden verenigd met het belangrijkste.

Gebruiksaanwijzing

1

Bedenk wat de relatieve clausule is en welke functie deze vervult. Een complexe zin bestaat uit verschillende delen. Een daarvan is onafhankelijk en wordt het hoofdvoorstel genoemd. De ondergeschikte clausule is een afhankelijk onderdeel dat de rol speelt van een klein lid van een zin.

2

Ondergeschikte clausules zijn onderverdeeld in 4 groepen. Omdat ze in veel gevallen als secundaire leden van een zin dienen, worden ze op dezelfde manier genoemd: definitief, verklarend, indirect, aansluiting. Bijwoordelijke clausules komen op hun beurt in verschillende vormen voor. Onthoud de soorten omstandigheden: plaats, tijd, werkingswijze, oorzaak, gevolg, doel. Dezelfde groep bevat vergelijkende en concessieve ondergeschikte clausules.

3

Bepaal of de ondergeschikte clausule verwijst naar de hele hoofdzin of naar een enkel lid. De hele hoofdzin bevat meestal enkele categorieën van bijwoordelijke clausules, dat wil zeggen plaatsen, tijden, doelen, oorzaken, gevolgen, concessionair, voorwaardelijk en vergelijkend. Alle andere ondergeschikte clausules behoren tot één lid van de hoofdzin.

4

Bepaal tot welk lid van de hoofdzin de ondergeschikte clausule behoort. Stel hem een ​​vraag. De definitie beantwoordt de vragen "wat?", "Welke?", "Wiens?". Ze kunnen ook worden opgenomen in de definitieve ondergeschikte clausule. Soms kan dit type worden bepaald door het vakbonds- of vakbondswoord, als het samenvalt met de vraag. De definitieve ondergeschikte clausule kan echter ook worden toegevoegd met de woorden "hoe" of "wanneer", dat wil zeggen, deze kan worden verward met de feitelijke. Daarom is de belangrijkste manier nog steeds de vraag.

5

Een verklarende clausule dient als een aanvulling, dat wil zeggen antwoorden op casusvragen. De allianties en verwante woorden zijn "wie" en "wat", in welk geval de soort onmiddellijk wordt bepaald. Maar hier zit een val. Een verklarende zin kan worden vergezeld door dezelfde vakbonden of verwante woorden die kenmerkend zijn voor andere soorten ondergeschikte clausules.

6

De meest diverse groep zijn bijwoordelijke clausules. Deze voorstellen beantwoorden zeer verschillende vragen, waarop de "ondersoort" is gedefinieerd. De situationele voorstellen van de plaats en tijd beantwoorden de vragen 'waar', 'van', 'wanneer', 'vanaf hoe laat'.

7

Veel dingen hebben gemeenschappelijke oorzaken, doelen en voorwaardelijk. De eerste beantwoordt de vragen "waarom?", "Om welke reden?". De andere twee soorten bepalen voor welk doel wat in het hoofdvoorstel staat, of onder welke voorwaarden dit mogelijk is.

Let goed op

Er zijn verschillende soorten ondergeschikte clausules waar de vraag meestal niet aan wordt gesteld. Het is concessief, vergelijkend, samenvoegen. De eerste categorie bevat voorstellen waarin staat dat er ondanks de inspanningen of gunstige omstandigheden niets is gebeurd. Zo'n accessoire wordt met de hoofdwoorden verbonden door de geallieerde woorden 'hoewel', 'ondanks'. In vergelijkende ondergeschikten wordt, zoals de naam al aangeeft, iets met iets vergeleken.

soorten ondergeschikte clausules