Hoe Engelse tijden te onderscheiden

Veel mensen zijn bang voor het systeem van Engelse tijden. In het moedertaal Russisch lijkt alles eenvoudig - drie tijden: heden, verleden en toekomst, en in het Engels zijn er twaalf. De duivel is echter niet zo erg als hij is geschilderd, en het leren onderscheiden van tijden in het Engels is niet zo moeilijk.

Gebruiksaanwijzing

1

Dus, in tegenstelling tot het systeem van tijden van de Russische taal, waar de actie plaatsvindt in het tijdsinterval (heden, verleden en toekomst), geeft het Engelse werkwoord niet alleen aan wanneer de actie plaatsvindt, maar ook hoe. Daarom worden vier tijdelijke groepen onderscheiden voor een eigenschap: eenvoudig, lang, voltooid (of perfect) en lang voltooid. Hun namen spreken voor zich.

2

Simpele tijden (Simple Tenses) betekenen dat de actie normaal is, met een bepaalde regelmaat (altijd, vaak, zelden, meestal twee keer per week enzovoort). Het wordt ook gebruikt om het feit te vermelden (ik woon in Moskou.).

3

Lange periodes (Progressive / Continuous Tenses) betekenen dat de actie duurt, duurt of zal duren op een bepaald moment (nu of op dit moment), een bepaalde periode (van en tot enige tijd), evenals tijdens een andere actie in verleden of toekomst.

4

Vergelijk de twee zinnen. "Ik eet meestal een broodje kaas als ontbijt" en "We eten nu geweldige pizza's" In het eerste geval vindt de actie regelmatig plaats (het bijwoord "geeft meestal" dit aan), daarom moet je in de Engelse zin de huidige eenvoudige tijd gebruiken (ik eet meestal een broodje kaas als ontbijt), terwijl in de tweede zin de actie momenteel plaatsvindt, daarom moet je Present Progressive / Continuous eten (we eten nu een heerlijke pizza.)

5

Perfect Tenses betekent dat de actie al is voltooid of zal worden voltooid, en het resultaat van deze actie is duidelijk. Het werkwoord in de tegenwoordige voltooide tijd wordt in het verleden in het Russisch vertaald. Vergelijk bijvoorbeeld twee zinnen. 'Ik kwam altijd op tijd' en 'Ik ben net gekomen'. In de eerste zin, de gebruikelijke actie in het verleden. Daarom moet je bij het vertalen de verleden tijd gebruiken (ik kwam altijd op tijd). In de tweede zin is de actie voltooid, er is een resultaat (ik ben hier), dus gebruik de Present Perfect. In het Engels klinkt deze zin als volgt: ik ben net gekomen.

6

En tot slot, de laatste groep tijden - Perfect Progressive / Continuous Tenses - betekent dat de actie in het verleden een bepaalde tijd heeft geduurd of in de toekomst zal worden voortgezet, maar deze is beëindigd of zal eindigen en het resultaat zal er zijn. Dat wil zeggen, het gebruik van deze tijd impliceert een tamelijk nauw oorzakelijk verband tussen de actie zelf en het effect ervan.

7

Elk van deze tijden leren gebruiken is alleen mogelijk in de praktijk. Voer zoveel mogelijk oefeningen uit, doe tests, breng de vaardigheid naar automatisme en dan kun je gemakkelijk Engelse tijden onderscheiden.

• Gedetailleerde en gemakkelijk te begrijpen beschrijving van het Engelse taalsysteem
• Tijdelijke oefeningen