Schrijven in het Koreaans
Video: (Koreaans_1/300) Inleiding tot het Koreaanse alfabet (medeklinkers) 2024, Juli-
Koreaans is een nogal eigenaardige taal, dicht bij Japans, Chinees, talen van het oude India, de Oeral, Altai. 60 miljoen mensen spreken en schrijven erop. En hoewel de taal zelf meer dan drieduizend jaar oud is, verscheen het schrijven pas in het midden van de vijftiende eeuw en werden spelling en literaire normen pas in de twintigste eeuw goedgekeurd. Om snel Koreaans te leren schrijven, moet je minimaal een minimale kennis van het Chinees hebben. En ook om literatuur over geschiedenis te bestuderen
Gebruiksaanwijzing
1
Je moet de interne logica van de Koreaanse taal leren en het verschil met de Indo-Europese talen. Volgens één versie was koning Sejong van mening dat het nodig was om de proefpersonen een goed idee te geven van het lezen van Chinese karakters. Maar tegelijkertijd hielden wetenschappers niet alleen rekening met de ervaring van het Mongoolse en Uigur-schrift, maar ontwikkelden ze ook hun oorspronkelijke fonologische systeem. Daarom is de Koreaanse taalformule literair Chinees, plus de logica van aangrenzende talen, plus zijn eigen innovaties. Koreaanse fonetiek houdt bijvoorbeeld in dat een lettergreep niet in twee delen wordt verdeeld, maar in drie delen: begin, midden en einde. Oude geleerden associeerden deze fonetische deling met de elementen, en dit ligt natuurlijk dicht bij de Chinese filosofie.
2
Nadat de basis onder de knie is, moet je de relatie tussen Koreaans en Chinees begrijpen. Parallel aan Hangul, het oorspronkelijke Koreaanse alfabet, gebruikten Koreanen tot het begin van de 20e eeuw actief Chinees schrift. Er waren veel Chinese woorden in de brief, dus er ontstond een systeem van gemengde hiërogliefen. Chinese karakters zijn voor geleende termen en Koreaanse letters zijn voor werkwoordsuitgangen, onveranderlijke deeltjes en inheemse Koreaanse woorden. Dezelfde verwarring zit in de woordenschat: het is een duaal systeem van inheemse Koreaanse en Chinees-Koreaanse woorden. In het moderne Koreaans zijn er bijvoorbeeld twee 'reeksen' cijfers. Soms zijn ze onderling uitwisselbaar en soms sluiten ze elkaar wederzijds uit, en deze subtiliteiten moeten bekend zijn.
3
Misschien wel de moeilijkste om de spelling en literaire normen van de geschreven Koreaanse taal onder de knie te krijgen. Ze zijn nog niet zo lang geleden goedgekeurd: in 1933 door de Korean Language Society. En als de spelling van de 15e eeuw gebaseerd was op het principe van één letter - één foneem, kan nu één morfeem (de kleinste significante eenheid van de taal) anders klinken, maar op dezelfde manier spellen. Het Koreaanse woord 'caps' ('prijs') kan bijvoorbeeld klinken als 'cap' of 'com'. In de meeste gevallen is een tijdschriftartikel of blog een mix van Chinees en Koreaans schrift, met een verhouding van 50 tot 50.