Hoe Duitse woorden uit te spreken

Het fonetische systeem van de Duitse taal heeft een groot aantal uitspraakregels. Iemand met een grote lexicale basis, spreekt vloeiend in grammatica, ziet er analfabeet uit en negeert de fonetische wetten van de Duitse taal.

Gebruiksaanwijzing

1

Bestudeer de fonetische basiswetten van deze taal zorgvuldig om Duitse woorden correct uit te spreken. Vooral moeilijk te lezen en uit te spreken zijn de klankcombinaties gevormd door klinkers. In woorden waar twee "a" -geluiden in de buurt staan, bijvoorbeeld "Saat", "Waage", wordt het geluid "a" langdurig uitgesproken.

2

Als de klinker aan het begin van een woord staat, zoals "een" "en" "Ende", spreek het dan duidelijk uit zonder te verbazen. In de academische Duitse fonetiek wordt deze uitspraakwet Knaklaud (harde aanval) genoemd.

3

In woorden waar de klankzin "ie" - "dienen", "Lied", "tief" wordt gevonden, wordt de klank "e" niet gelezen, maar wordt de lange "i" uitgesproken. De klank "i" zal lange tijd worden uitgesproken in de combinaties "ih" (ihm), ihn) en "ieh" (Vieh, ziehen) Als het geluid "i" tussen twee medeklinkers ligt (mit, bitte, Wind), wordt het kort uitgesproken, zonder onnodige lengtegraad.

4

Het geluid "e" wordt gelezen als [ouch] in de volgende combinaties: - eu (neu, heute, Freund); - au (lauten, Gebaude); - oi / oy (Broiler, Boy).

5

Het geluid "e" wordt gelezen als [ay] in de volgende gevallen: - ei (Seite, deide); - eih (leihen verzeihen); - ai (Mai Saite); - ay (Bayern).

6

Van bijzonder belang zijn de geluiden a (a-umlaut), u (y-umlaut), o (o-umlaut). Deze klinkergeluiden hebben geen analogen in de Russische taal en een specialist moet ze de juiste uitspraak leren.

7

Medeklinkers in de Duitse taal vormen ook verschillende combinaties, waarvan de juiste lezing onmogelijk is zonder kennis van fonetische regels.

8

Het moeilijkst voor herkenning en goed functioneren in spraak is het geluid [w], dat wordt gevormd door de vorming van complexe geluidscombinaties. Het geluid [w] in het Duits wordt uitgesproken in de volgende gevallen: - sch (schade, Schule) - ch aan het begin van het woord (chef, charmant) - s + p, t (Spiele, Stunde)

9

Als dezelfde medeklinker tweemaal wordt herhaald (Puppe, Wetter), worden beide medeklinkers duidelijk uitgesproken, gearticuleerd.

10

Een andere belangrijke fonetische regel van de Duitse taal luidt dat niet-gespannen klinkers niet worden verminderd. Het niet naleven van deze uitspraaknorm geeft direct Russisch sprekende emigranten en toeristen naar het buitenland.