Hoe een compositie-voorstel te ontleden
Een zin is een grammaticale eenheid die een zin vormt - bericht, vraag, motivatie. Het heeft een grammaticale basis, bestaande uit de belangrijkste leden van de zin (onderwerp en predikaat) of een van hen. Afhankelijk hiervan zijn eenvoudige zinnen verdeeld in eendelig en tweedelig. Hoe kunnen ze worden geparseerd?
Gebruiksaanwijzing
1
Markeer de grammaticale basis van de zin. Het onderwerp kan worden uitgedrukt door het zelfstandig naamwoord in het nominatief geval, het zelfstandig naamwoord, het cijfer, de onbepaalde vorm van het werkwoord, elk deel van de spraak in de betekenis van het zelfstandig naamwoord, evenals de hele zin. Type-tellers zijn onderverdeeld in eenvoudige, samengestelde werkwoorden en samengestelde zelfstandige naamwoorden.
2
Onderstreep eventuele kleine leden van de zin. Deze omvatten definities (waarvan een variant de appendix is), die kan worden overeengekomen of niet consistent is; aanvullingen (direct of indirect); omstandigheden (tijd, plaats, handelwijze enz.). Maak een conclusie over de prevalentie (non-proliferatie) van het voorstel.
3
Bepaal de volledigheid van het voorstel: volledig of onvolledig - door de aanwezigheid of gedeeltelijke afwezigheid van alle noodzakelijke leden van deze voorstelstructuur.
4
Geef het type aanbieding aan. Als de grammaticale basis compleet is, d.w.z. bestaat uit onderwerp en predikaat, de zin is tweedelig. Aanbiedingen met één hoofdlid worden monosyllabisch genoemd.
5
Als de zin eendelig is, bepaal dan het type:
a) spelling - een zin waarin slechts één hoofdlid het onderwerp is.
b) zeker persoonlijk - een eendelige zin met een predikaat, uitgedrukt werkwoord in de vorm van 1 of 2 personen van de tegenwoordige of toekomstige tijd.
c) onbepaald-persoonlijk - een eendelige zin waarin het werkwoordpredikaat staat in de vorm van een 3-persoons meervoud van de tegenwoordige of toekomstige tijd, evenals in het meervoud van de verleden tijd of voorwaardelijke stemming.
d) gegeneraliseerd-persoonlijk. In zo'n zin kan het gezegde worden uitgedrukt met een werkwoord in de vorm van 2 gezichten van een enkele persoon, soms in de vorm van 1 of 3 gezichten van een enkele persoon.
e) onpersoonlijk is een eendelige zin met een gezegde, waarvan de vorm geen gezicht uitdrukt.
Let goed op
Onderscheid zich van zinnen met één component, tweedelige onvolledig, waarin ook een hoofdlid van het voorstel is. Een zin is tweedelig onvolledig als het predikaat wordt uitgedrukt door een werkwoord in de vorm:
a) indicatieve stemming, verleden tijd, vrouwelijk of mannelijk, enkelvoudig;
b) voorwaardelijke stemming;
c) indicatieve stemming, tegenwoordige of toekomstige tijd, 3 personen, enkelvoud.
Handig advies
Identificeer in een samengestelde zin per compositie elke eenvoudige zin die deel uitmaakt van een complexe zin.