Een inhoudsopgave maken

Inhoudsopgave - de structuur van de materialen in het boek Als het goed is samengesteld, helpt het de lezer door de tekst te navigeren.

Gebruiksaanwijzing

1

Verwar allereerst de inhoudsopgave niet met de inhoudsopgave. Besteed aandacht aan de wortels van deze woorden. De inhoud moet, naast de koppen en secties zelf, de inhoud van de tekst beschrijven, een korte beschrijving geven, een soort aankondiging, terwijl de inhoudsopgave hoofdstukken is, alleen koppen, structuur.

2

Vanwege zijn beknoptheid per definitie moet de inhoudsopgave serieus worden genomen, zodat deze echt werkt en de lezer helpt navigeren. Als we het hebben over een kunstwerk, dan is dit niet zo belangrijk: lezen wordt meestal achter elkaar gedaan (tenzij het een verzameling individuele verhalen is), en je hoeft praktisch niet in de inhoudsopgave te kijken. Maar als we het hebben over een wetenschappelijke publicatie zoals een leerboek of, vooral, een encyclopedie, dan speelt de structuur van de inhoudsopgave een veel grotere rol.

Ja, natuurlijk, naast de inhoudsopgave in dergelijke boeken, is er meestal een alfabetische index, maar het heeft nog steeds een iets andere betekenis, wat betreft het onthullen van het onderwerp, het is niet zo consistent.

3

We zien dus hoe belangrijk de inhoudsopgave is en waarom deze nodig is. Laten we het nu schrijven.

Ten eerste mag het niet te kort of te klein zijn: de koppen waaruit het bestaat, moeten op unieke wijze de onderwerpen bepalen die ermee overeenkomen, dus als je de kans hebt om de koppen zelf te beïnvloeden, raad dan de auteurs en redacteuren aan die met het materiaal zullen werken om te relateren aan de keuze van kopjes zorgvuldiger: mooie en originele namen zijn goed, maar we hebben geen verwarring nodig, we hebben vooral praktisch voordeel nodig.

4

Ten tweede werkt de zinsnede "beknoptheid is de zus van talent" hier meestal niet. Alleen uitgebreide, maar nog steeds algemene achtergrondinformatie is vereist.

5

Ten derde is het nodig om grotere en kleinere secties met verschillende lettergroottes te markeren en, indien mogelijk, kleur, de inspringing te vergroten om subsecties aan te geven: in dit geval zal de visuele waarneming aanzienlijk verbeteren. De inhoudsopgave moet gemakkelijk te lezen zijn, anders gaat alle betekenis erin verloren.