Beschermheren van de 19e eeuw

Inhoudsopgave:

Beschermheren van de 19e eeuw
Beschermheren van de 19e eeuw

Video: Waarom de Weense Wals het schuren van de 19e eeuw was | Overal Klassiek 01 2024, Juli-

Video: Waarom de Weense Wals het schuren van de 19e eeuw was | Overal Klassiek 01 2024, Juli-
Anonim

In Rusland in de 19e eeuw was een van de belangrijke kenmerken van de zakenwereld het idee van mecenaat - rijkdom schenken aan genade en verlichting. Patrons werden rijke mensen genoemd die wetenschappers, kunstenaars, theaters, ziekenhuizen, tempels en onderwijsinstellingen betuttelden. Dus wie waren de Russische beschermheren en waarmee verheerlijkten ze hun namen?

Mecenaat in Rusland

Russische ondernemers uit de 19e eeuw behandelden hun bedrijf anders dan westerse ondernemers. Ze beschouwden hem niet zozeer als een bron van inkomsten, maar als een missie die door God of het lot op hun schouders werd gelegd. In de handelsomgeving geloofde men dat rijkdom moest worden gebruikt, dus waren handelaren bezig met verzamelen en liefdadigheid, wat door velen werd beschouwd als een bestemming van bovenaf.

De meeste ondernemers uit die tijd waren redelijk eerlijke kooplieden, die bescherming van het patronaat bijna als hun plicht beschouwden.

Het was door beschermheren van kunst dat musea en theaters, grote kerken en kerken in Rusland verschenen, evenals uitgebreide collecties kunstmonumenten. Tegelijkertijd probeerden Russische klanten hun zaak niet openbaar te maken, integendeel, velen hielpen mensen, op voorwaarde dat hun hulp niet in de kranten zou worden vermeld. Sommige beschermheren weigerden zelfs de adellijke titels.

De bloei van de filantropie, die in de 17e eeuw in Rusland begon, begon in de tweede helft van de 19e eeuw. Stadspaleizen en adellijke landgoederen in de buitenwijken waren gevuld met uitgebreide bibliotheken met zeldzame boeken en collecties West-Europese / Russische kunst, die hun eigenaren aan de staat presenteerden.

Beroemde beschermheren

Een van de beroemdste beschermheren van Rusland was Savva Mamontov, die uit een oude koopmansfamilie kwam. Dankzij hem bouwden ze een van de eerste spoorwegen in Rusland, die Sergiev Posad met Moskou verbond. Mamontov ontving ook vaak kunstenaars die hij steunde door bij hen dure werken te bestellen. Mamontovs filantropie strekte zich uit tot muziek - hij was het die de Private Russian Opera oprichtte. In de Private Russian Opera zong de legendarische Fyodor Chaliapin, wiens talent voor het eerst werd ontdekt in deze muzikale instelling.

Een andere beschermheer van de 19e eeuw was Savva Morozov, die materiële steun verleende aan ziekenhuizen, opvangcentra, culturele instellingen en studenten in nood. Pavel Tretyakov, die de Tretyakov-galerij oprichtte, een enorme collectie Russische schilderijen verzamelde en de Arnold-school voor dove kinderen verzorgde, bleef niet achter. Bovendien deed Tretyakov grote donaties aan de families van soldaten die stierven tijdens de Russisch-Turkse en Krim-oorlogen.

Mecenassen als Mitrofan Belyaev, Vasily Trediakovsky, Ivan Ostroukhov, Alexey Bakhrushin en Stepan Ryabushinsky bleven ook in het geheugen van mensen. Er zijn altijd maar weinig mensen toegewijd geweest aan de bescherming van de kunst, maar ieder geloofde vroom in een goede daad en probeerde die met al zijn verantwoordelijkheid te vervullen.

Gerelateerd artikel

Biografie en persoonlijk leven van Savva Mamontov