De belangrijkste problemen van de oude filosofie

Oude filosofie wordt vertegenwoordigd door beroemde denkers als Socrates, Plato, Thales, Pythagoras, Aristoteles en anderen. Het antieke denken evolueerde van ruimte naar mens en veroorzaakte steeds nieuwe trends die nog steeds worden bestudeerd door moderne geleerden.

Drie perioden uit de oude filosofie

Oude filosofie is interessant voor veel geleerden en denkers van onze tijd. Momenteel zijn er drie ontwikkelingsperiodes van deze filosofie:

- de eerste periode - van Thales tot Aristoteles;

- de tweede periode - de filosofie van de Grieken in de Romeinse wereld;

- De derde periode is de neoplatonische filosofie.

De eerste periode wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van filosofische leerstellingen over de natuur. In de tweede periode ontwikkelt zich het idee van antropologische problemen. De hoofdrol hier wordt gespeeld door Socrates. De derde periode wordt ook wel het tijdperk van het hellenisme genoemd. De subjectieve wereld van een individu wordt bestudeerd, het religieuze begrip van de omringende wereld.

Problemen van de oude filosofie

Als de oude filosofie in totaal wordt beschouwd, kunnen de problemen als volgt worden gedefinieerd:

Kosmologie. Het is ontwikkeld door natuurfilosofen die natuur en ruimte bestuderen. Natuurlijke filosofen spraken over hoe de kosmos tot stand is gekomen, waarom het zo is, wat is de rol van de mens in dit hele universele proces. Geleidelijk verschuift het denken naar de andere kant van het probleem - de mens. Dus moraliteit verschijnt.

Moraliteit. Het is ontwikkeld door sofisten. Het belangrijkste onderwerp is de kennis van de menselijke wereld, haar kenmerken. Er is een overgang van het universum naar een specifieke persoon. Analoog aan de oosterse filosofie beginnen er verklaringen te verschijnen dat als je een persoon kent, je de wereld om hem heen kunt kennen. De filosofische kijk gaat in de menselijke wereld, in een poging antwoorden te vinden op mondiale vragen. Op zoek naar een verband tussen de zichtbare en onzichtbare wereld ontstaan ​​metafysische methoden van cognitie van de wereld.

Metafysica. Haar uiterlijk wordt geassocieerd met de leer van Plato. Een beroemde wetenschapper met zijn volgers verzekert dat zijn en realiteit heterogeen zijn. Bovendien is de ideologische wereld veel hoger dan de sensuele. Aanhangers van de metafysische leer bestuderen de problemen van het ontstaan ​​en de aard van de cognitie van de wereld. Er verschijnen hele takken van de leer - esthetiek, natuurkunde, logica. Uiteindelijk ontstaan ​​er mystiek-religieuze problemen die kenmerkend zijn voor het laatste tijdperk van de oudheid.