De belangrijkste problemen van de landbouw in Rusland

De landbouw in Rusland is een van de belangrijkste sectoren van de Russische economie en voorziet in de behoefte aan voedsel en grondstoffen voor schoenen, textiel, parfums en andere industrieën.

De Russische landbouw is een van de grootste ter wereld. Deze sector van het Russische agro-industriële complex staat op de eerste plaats tussen landen in de productie van zonnebloem- en suikerbieten, de vierde in graan, de vijfde in vlees, de zesde in melk en de zevende in de groenteteelt. In 2013 bedroeg de productie in de Russische landbouw $ 120 miljard. De belangrijkste regio's, die goed zijn voor 60% van de volledig Russische productie, zijn de Wolga, het centrale en zuidelijke federale district.

Maar zelfs in de top tien van wereldlandbouwproducenten blijft Rusland volgens experts met minstens 40 jaar achter bij de ontwikkelde landen. Door achterlijkheid bereiken gewasverliezen 30%, wordt slechts 2% van alle landbouwgrond verwerkt met landbesparende technologieën, het specifieke energieverbruik is vele malen hoger dan in Europa en de VS.

Volgens dezelfde toonaangevende werelddeskundigen zijn er een aantal problemen in de Russische landbouw die moeten worden aangepakt om achterstand te overwinnen.

Economische problemen

Financiering en hoge rentetarieven op leningen. Het niveau van de overheidsfinanciering van de Russische landbouwsector is vele malen lager dan de gemiddelde Europese indicatoren. Maar zelfs die fondsen die volgens de WTO-regels door limieten zijn vastgesteld, bereiken geen gewetensvolle Russische boeren en worden inefficiënt gebruikt. Banken zijn op hun beurt niet bereid de rente op leningen te verlagen, omdat ze niet zeker zijn van de terugbetaling ervan, aangezien op het gebied van landbouw de herverdeling van onroerend goed nog niet is beëindigd, directe inbeslagnames, overnames en opzettelijke faillissementen floreren.

Hoge brandstofprijzen, een sterke verslechtering en een tekort aan landbouwmachines. Te hoge prijzen voor brandstoffen en smeermiddelen maken het onmogelijk om een ​​zeer winstgevende landbouwproductie te organiseren. De overdracht van apparatuur, bijvoorbeeld naar gas, vereist ook aanzienlijke kosten en is niet logisch omdat de vloot van landbouwmachines zelf grotendeels haar middelen heeft uitgeput. De sterke verslechtering van landbouwmachines heeft tot een tekort geleid. Door de lage productiviteit van nog werkende machines kunnen Russische boeren niet volledig concurreren met westerse boeren. Dit probleem kan pas worden opgelost na het oplossen van financieringsproblemen, maar dan wordt het probleem van hoge douanerechten bij de invoer van landbouwmachines acuut.