Waarom is er een zacht teken

Het Russische alfabet is gebaseerd op het Cyrillische alfabet - een oud systeem om geluiden schriftelijk weer te geven. Hoewel de meeste westerse talen het Latijnse alfabet gebruiken, hebben velen vragen over de functie van sommige karakters van het Russische alfabet.

Gebruiksaanwijzing

1

Elke moderne levende taal heeft serieuze evolutionaire veranderingen ondergaan om tot een vorm te komen die bekend is bij de moedertaalsprekers van vandaag. De Russische taal is geen uitzondering. De wortels gaan terug tot de 5-6 eeuwen van onze jaartelling, tijdens de vorming van de Slavische staat. De Slaven verenigden zich rond de landen van Novgorod en Kiev en ze hadden één taal nodig om relaties te onderhouden en te ontwikkelen. Met de adoptie van het christendom in Rusland werd de kwestie van taal en de verspreiding van het schrijven relevanter, waarna de Bulgaarse biechtvaders Cyril en Methodius, twee broederzendelingen, op Russische bodem arriveerden om één enkele geschreven taal te creëren. Dankzij de onschatbare activiteiten van deze eerste wetenschappers is het alfabet gemaakt - Cyrillisch.

2

Westerse en Oost-Slaven onderhielden elkaar wederzijds voordelige politieke en handelsbetrekkingen, maar spraken verschillende Slavische talen. Om interculturele communicatie mogelijk te maken en kerkdiensten in één taal te kunnen voeren, is de Oudslavische taal ontstaan. Het was kunstmatig en bevatte de gemeenschappelijke kenmerken van de bestaande Slavische talen, maar het werd een staatstaal en ondersteunt interetnische communicatie. De eerste boeken en belangrijke documenten werden in de Oudslavische taal geschreven, waarna de Oud-Russische en andere Slavische dialecten er uitsprongen.

3

Er waren 46 letters in het alfabet van de Oudslavische taal, die vervolgens hun relevantie verloren. Sommige letters, zoals "yat", "yus", "fita", verdwenen uit het gebruik, andere veranderden eenvoudig hun betekenis - dit zijn "ep" en "yer".

4

Het symbool van het moderne Russische zachte teken "b" duidde de letter "ery" aan en had zijn eigen klinkergeluid, midden tussen [e] en [en]. De letter "b" werd gebruikt in niet-beklemtoonde lettergrepen (in een zwakke positie), waardoor de uitspraak articulatoire fuzzy was. We kunnen sporen van "b" vinden in onbeklemtoonde "E" in de woorden "donkerder", "veer", enz. In het historische proces van de afname van verminderde geluiden, als gevolg van de toegenomen economie van spraakinspanningen, werd "b" niet meer uitgesproken als een verstaanbaar klinkergeluid, in een zwakke positie werd het teruggebracht tot nul. Als we bijvoorbeeld in het woord "verdonkeren" nog steeds een verminderde "b" waarnemen, in het woord "duisternis" na [t] is er geen klinkergeluid meer, alleen een verzachtend zacht teken.

5

Het moderne zachte teken in de Russische taal produceert dus geen geluid, maar dient om eerdere medeklinkers te verzachten, geluiden te scheiden en woorden te onderscheiden. Zo verschillen de woorden "zaad" en "familie" in spelling en uitspraak alleen vanwege het zachte teken. In de morfologie helpt een zacht teken om de grammaticale betekenis van het woord te bepalen.

6

Het is mogelijk dat de ontwikkeling van de Russische taal zal leiden tot een vereenvoudiging van de grafische structuur van het alfabet en dat "onuitspreekbare" letters, zoals "b" en "b", uit het gebruik verdwijnen.