Collocatie als syntactische eenheid

Syntaxis is een onderdeel van de taalkunde dat de regels voor het opbouwen van coherente spraak verkent en formuleert. Syntactische eenheden worden beschouwd als zinnen en eenvoudige zinnen.

Een zin is het gebruik van twee of meer woorden met een samenstellende of ondergeschikte verbinding. Een van hen is de belangrijkste en de rest is afhankelijk. Van de belangrijkste kun je een vraag stellen, waarvan het antwoord afhankelijke woorden zijn.

De structuur maakt onderscheid tussen eenvoudige en complexe uitdrukkingen. Simpele uitdrukkingen zijn zinnen die uit twee woorden bestaan ​​en als de zin meer dan twee woorden bevat, dan is deze complex. In eenvoudige zinnen wordt een sterke verbinding van het hoofdwoord met het afhankelijke waargenomen, en in complexe zinnen, als gevolg van verschillende ondergeschikte verbindingen, verzwakt het. Academische grammatica staat maximaal vier woorden toe in eenvoudige zinnen.

Zinnen onderscheiden zich ook door de mate van solderen van de componenten. Syntactisch vrij zijn die uitdrukkingen die gemakkelijk kunnen worden onderverdeeld in samenstellende delen, en syntactisch niet-vrij - vormen een onverbrekelijke eenheid. Gewoonlijk verschijnen syntactisch niet-vrije zinnen in een zin als een enkel lid en kunnen ze niet afzonderlijk van elkaar worden gebruikt: drie ontlasting, veel tijd.

Afhankelijk van het type creatieve verbinding worden volledige en onvolledige uitdrukkingen onderscheiden. In volledige zinnen vallen alle grammaticale categorieën samen en in onvolledige afhankelijke woorden worden ze vergeleken met de hoofdvormen.

Bovendien onderscheiden zinnen zich ook door compatibiliteit. Er zijn twee soorten: gratis en niet gratis. Niet-vrij zijn op hun beurt ook onderverdeeld in niet-vrije fraseologische en syntactische.

Een ondergeschikte link is een verbinding van ongelijke delen. Het is altijd gesloten en de uitdrukkingsmiddelen zijn communicatiemiddelen, woordvormen, intonatie en lexicale middelen.

Een van de soorten ondergeschikte communicatie is coördinatie. In de zin, indien gecoördineerd, zijn alle afhankelijke woorden in hetzelfde geslacht, nummer en hoofdletter als het hoofdwoord. Maar de coördinatie kan onvolledig zijn als de woorden alleen overeenkomen met het aantal en de hoofdletter: 'onze dokter'.

Management verwijst ook naar ondergeschikte communicatie. Afhankelijke woorden in het management hebben dezelfde vorm als het hoofdwoord dicteert. Bij een sterke vorm van controle bepaalt het hoofdwoord het uiterlijk van de noodzakelijke hoofdletters en bij een zwakke niet.

Een ander type ondergeschikte verbinding is aangrenzend. Bij hem toont het afhankelijke woord zijn afhankelijkheid van het hoofdwoord alleen door lexicale betekenis. De vormen van veranderlijke woorden drukken geen syntactische afhankelijkheid uit: doe het snel.