Waarom hebben we polysemantische woorden nodig?
De dubbelzinnigheid van woorden is een belangrijk taalverschijnsel. Het is gemeenschappelijk voor alle ontwikkelde talen. Dubbelzinnige woorden verminderen het aantal woordenboeken. Tegelijkertijd dienen ze als een bijzondere zeggingskracht.
Elke taal probeert de diversiteit van de wereld uit te drukken, fenomenen en objecten te benoemen, hun tekens te beschrijven, acties aan te duiden.
Bij het uitspreken van het woord ontstaat er een idee over het genoemde object of fenomeen in de geest. Maar hetzelfde woord kan verschillende objecten, acties en tekens betekenen.
Als u bijvoorbeeld het woord 'handvat' uitspreekt, verschijnen er verschillende concepten tegelijk in de geest: een deurklink, een balpen, een kinderhandvat. Dit is een meerwaardig woord dat niet overeenkomt met één, maar met verschillende fenomenen uit de werkelijkheid.
In polysemische woorden is één betekenis direct en de rest is figuurlijk.
De directe betekenis is niet ingegeven door andere lexicale betekenissen van het woord en is direct gerelateerd aan de verschijnselen van de wereld.
De figuurlijke betekenis wordt altijd ingegeven door de basisbetekenis en is daarmee in betekenis verbonden.
Meestal kunnen moedertaalsprekers gemakkelijk het gemeenschappelijke tussen directe en figuratieve betekenissen begrijpen en gemakkelijk de figuratieve betekenissen van een woord herkennen. Bijvoorbeeld: stalen zenuwen (sterk als staal), een stroom van mensen (continu) - mensen bewegen als een rivier stroomt.
De overdracht van namen vindt plaats op basis van de gelijkenis van objecten en wordt een metafoor genoemd, een levendig expressief en fantasierijk middel: ziedende gevoelens, verjaag dromen, molenvleugels.
Een ander type polysemie is metonymie of de overdracht van namen door naast elkaar. Bijvoorbeeld: goud opkopen (gouden items), de klas ging op campagne (klasstudenten).
Er is een ander soort dubbelzinnigheid, gebouwd op het principe van overdracht van deel naar geheel of vice versa - dit is de synecdoch: Roodkapje, Blauwe Baard.
Sinekdoha is een speciaal soort metonymie. Het impliceert ook de aaneenschakeling van verschijnselen die in één woord worden genoemd.
De dubbelzinnigheid van woorden wordt veel gebruikt door schrijvers en publicisten als een speciaal stilistisch apparaat dat spraak expressiever maakt, de figuurlijkheid van spraak verbetert en de beschreven verschijnselen en gebeurtenissen kleurrijker en visueler maakt.
Vaak wordt de techniek van verborgen of expliciete nevenschikking van de directe en figuurlijke betekenissen van woorden gebruikt in de namen van literaire werken, wat ze ruimer en levendiger maakt: "Thunderstorm" A.N. Ostrovsky, "Cliff" I.A. Goncharova.
Dubbelzinnige woorden dienen vaak als bron van een taalspel en creëren nieuwe grappen en grappige rijmpjes en woordspelingen. Bijvoorbeeld: 's avonds heb ik avond.