Waarom heb je ellips nodig?

Ellipsis (of, zoals het ook wel ellips wordt genoemd) is een van de meest mysterieuze leestekens in het Russisch. Dit teken verschijnt in het midden van de 19e eeuw en daarvoor had het geen officiële naam of status. In de 19e eeuw werd de ellips het 'onderdrukkende teken' genoemd en diende om de onvolledigheid van een gedachte of bewoording aan te geven.

In het moderne Russisch verwijst ellips naar de scheidingstekens. De ellips aan het einde van een zin wordt gebruikt in de volgende gevallen:

1) om het emotionele understatement weer te geven, gebrek aan begrip van denken;

2) om de betekenis van wat werd gezegd te benadrukken, de aanwezigheid van een verborgen betekenis of context, onlogisme.

Om de uitspraak een emotionele kleur te geven, kan de ellips worden gecombineerd met een vraag of uitroepteken. In dergelijke situaties gebruiken ze de karakters "?.." en "!..", dat wil zeggen dat een vraag of uitroepteken het eerste punt vervangt.

Er zijn geen andere exacte regels met betrekking tot de ellips aan het einde van een zin in het Russisch. Daarom wordt de ellips vaak beschouwd als een intonationeel-emotioneel copyright-teken. In fictie is ellips een middel om stijl uit te drukken. Dit teken, samen met het uitroepteken, was dol op V.V. Majakovski.

Een ellips kan ook in het midden van een zin staan. Dit teken wordt vaak gebruikt als het nodig is om een ​​deel van een citaat of directe toespraak te citeren. Als een groot stuk tekst in de aanhalingsteken ontbreekt, staat de ellips tussen punthaken -.

Bij het opnemen van algebraïsche voorbeelden leest de ellips "enzovoort". Dit teken wordt vaak gebruikt bij het schrijven van reeksen of bij het aangeven van een oneindige herhaling van getallen (0, 3333 …).