Hoe het communisme verschilt van het socialisme

De wereld is zo ingericht dat mensen altijd dromen van sociale rechtvaardigheid. Dit idee is stevig verankerd in de ideologieën van het communisme en het socialisme. Aan het begin van de vorige eeuw, tijdens de Grote Socialistische Revolutie, waren deze twee concepten met elkaar verweven. Ze werden gezien als synoniemen.

Socialisme

De ideologie van het socialisme is gebaseerd op het idee van universele gelijkheid en sociale rechtvaardigheid. Er werd aangenomen dat alle productiemiddelen zouden behoren aan degenen die voor hen werken, en niet aan degenen die ze bezitten. De grondleggers van deze theorie zijn Karl Marx, Pierre Lou, Charles Fourier en andere wetenschappers.

Veel schrijvers in hun werken bewijzen met vertrouwen dat socialisme een zeer reëel fenomeen is dat is uitgekomen. De belangrijkste sociale basis waarop de socialisten vertrouwen, zijn arbeiders en boeren. Vanaf de Franse revolutie van 1789 kwamen de arbeiders te allen tijde op voor hun rechten - verkorting van de werkdag, fatsoenlijke arbeidsomstandigheden, loonsverhogingen, gratis onderwijs en medische diensten, enz. Arbeiders en boeren - dit is de samenleving, d.w.z. samenleving.

Communisme

Het communisme wordt beschouwd als het hoogste stadium van de menselijke samenleving, waar alle mensen onderling gelijk zullen zijn, er zullen geen armen of rijken zijn. Dit idee werd ondersteund door de Engelse humanist en denker Thomas More in zijn roman Utopia. Hij onderbouwde het idee dat het niet alleen nodig was om niet alleen klassenverschillen tussen mensen, maar ook de sociale klassen zelf radicaal te vernietigen. Denkers zoals Karl Marx en Friedrich Engels ondersteunden deze theorie. Lenin en Stalin waren fervente voorstanders van deze ideologie. Ze voerden aan dat onder het communisme niet alleen de productiemiddelen, maar ook de producten die erop worden geproduceerd, algemeen zullen zijn. Alle producten worden geproduceerd op genationaliseerde apparatuur en worden gelijk verdeeld onder alle leden van de samenleving. Dat wil zeggen, je moet alles van de rijken nemen en het onder de armen verdelen.

Om wereldgeluk te bereiken, hebben theoretici betoogd, is een wereldrevolutie nodig die klassenongelijkheid kan vernietigen. In feite is 'communisme' een afgeleide van 'commune', d.w.z. allemaal gemeen. Onder het communisme worden marktverhoudingen afgewezen als een manifestatie van het kapitalisme. Hieruit volgt dat als er geen klassenmaatschappij is, er geen staat zal zijn als apparaat om deze samenleving te besturen.