Welke fraseologische eenheden noemen voedsel

Veel fraseologische wendingen zijn gebouwd rond voedsel, het proces van eten en koken. De betekenis van stabiele uitdrukkingen is echter verre van het culinaire thema. Maar als je de oorsprong van expressie bestudeert, kun je de ontwikkeling van de geschiedenis volgen.

Eetlust komt met eten - ze praten over een situatie waarin, tijdens het uitvoeren van acties, opwinding en motivatie verschijnen om door te gaan met werken.

In fraseologische uitspraken en spreekwoorden over voedsel kunnen ze van alles betekenen, bovendien hebben ze de meest indirecte relatie met het voedselproces en voedselproducten.

Phraseologische revoluties die voedsel noemen

Manna uit de hemel is een geschenk van God. Gered van de honger de dwalende Joden in de woestijn tijdens de uittocht. Licanor lichen sporen werden door nomaden als voedsel gebruikt.

Het zout van de aarde is de beste vertegenwoordiger van de mensheid. Zo noemde Christus zijn apostelen in de bergrede. Zout is een product dat in zijn pure vorm wordt gewonnen, het kan door niets worden vervangen, het verliest zijn eigenschappen niet (chemische reacties tellen niet mee - dit is geen zout meer).

De appel van onenigheid is de oorzaak van de ruzie. Onschuldig fruit is een indirecte reden geworden voor het starten van een van de beroemdste oorlogen - de Trojan. De appel zou de mooiste van de drie kandidaten zijn. Een - Aphrodite, ontving een appel, de andere twee - Hera en Athena, begonnen wraak te nemen.