Hoe u een categorie van voorwaarden onderscheidt van een bijwoord

Voor het eerst werd de categorie conditie in een apart deel van de spraak door L. V. Shcherba, een beroemde Russische taalkundige, uitgekozen en identificeerde de kenmerken ervan in vergelijking met het bijwoord. De kwestie van de scheiding van deze woordgroepen in onafhankelijke woordsoorten staat nog open. Een veel voorkomend teken voor hen is hun onveranderlijkheid. Om een ​​categorie van voorwaarden van een bijwoord te onderscheiden, moet een specifiek algoritme van acties worden toegepast.

Gebruiksaanwijzing

1

Definieer de grammaticale betekenis van het woord • Bijwoord duidt een teken van actie aan (liep snel), een ander teken (erg grappig), minder vaak - een teken van een object (schoenen passen) • De staatscategorie geeft de staat van levende wezens aan (ik ben gelukkig) en de natuur (het is koud buiten).

2

Bepaal van welke woordsoort het geanalyseerde woord afhangt • Een bijwoord hangt af van een werkwoord (minder vaak van een bijvoeglijk naamwoord, een ander bijwoord en een zelfstandig naamwoord). Hij kleedt zich (hoe?) Hartelijk • De staatscategorie is een onafhankelijk woord, dat wil zeggen hem wordt geen vraag gesteld van een ander lid van het voorstel. Ik voel me warm.

3

Bepaal welke vraag het geanalyseerde woord beantwoordt • Het bijwoord beantwoordt de vragen van omstandigheden (Hoe? Wanneer? Waar? Waarom? Waarom? Enz.) Hij (hoe?) Glimlachte droevig. • De categorie van status beantwoordt vragen van korte bijvoeglijke naamwoorden in de vorm van een onzijdig geslacht (wat?). Ik ben verdrietig (wat?).

4

Definieer de syntactische rol van een woord in een zin • Een bijwoord is meestal een omstandigheid, minder vaak een inconsistente definitie • Een staatscategorie is een predikaat in een onpersoonlijke zin uit één deel, d.w.z. in een waar er geen is en niet kan worden onderworpen.

5

Een extra functie waarmee men onderscheid kan maken tussen een bijwoord en een categorie van voorwaarden is hun categorie: • Bijwoorden zijn definitief, karakteriseren de actie of het kenmerk vanuit het oogpunt van kwaliteit, kwantiteit, methode van uitvoering van de actie (nou ja, heel, samen). Bijwoordelijke bijwoorden dienen als indicatoren voor ruimtelijke, temporele, causale, doelrelaties (ver, gisteren, onbezonnen, opzettelijk). Een speciale groep bestaat uit voornaamwoordelijke bijwoorden (daar, daar, dus.) • De categorie van conditie wordt gevormd door de woorden -o, die gerelateerd zijn aan korte bijvoeglijke naamwoorden in de vorm van het middelste geslacht enkelvoud (rustig, vroeg, grappig) of niet gerelateerd aan hen (je kunt je schamen) Er wordt ook naar de categorie van condities verwezen, vanuit etymologisch oogpunt, geassocieerd met zelfstandige naamwoorden die een beoordeling van de toestand uitdrukken van de kant van het emotionele en morele en ethische (sorry, beschaamd, jacht, tijd).