Hoe wordt de tijdcategorie in het Russisch uitgedrukt?
Video: Hoe maak je de juiste keuzes in onzekere tijden? 2024, Juli-
Het werkwoord is het woordgedeelte dat de actie of toestand van een object aangeeft, gezicht: "liegen", "kijken", "voelen". De tijdcategorie wordt gebruikt om de actie op het moment van spreken te bepalen. Drie tijden worden conventioneel onderscheiden - verleden, heden en toekomst, maar de functionaliteit van het Russische werkwoord kan worden uitgebreid door een tijdelijke omzetting.
Aanwezig
Momenteel zijn er in de Russische taal verschillende functies. De eerste is om de permanente eigenschappen van een object of gezicht te bepalen. Bijvoorbeeld: 'Water kookt bij een temperatuur van 100 graden'. Ten tweede dient het heden om potentieel uit te drukken. Bijvoorbeeld: 'De cheetah heeft een snelheid van meer dan honderd kilometer per uur.' Ten derde, stelt de actie vast ten tijde van de commissie. Op de vraag: "Wat doe je nu?", Kan men antwoorden: "Ik ben een boek aan het lezen", "Mijn gerechten", enz. Het vierde functionele kenmerk van de huidige tijd is de benoeming van de actie die van tijd tot tijd wordt herhaald, constant, periodiek, soms, enz. Bijvoorbeeld: 'Ik ga naar school', 'Tante kijkt naar de serie', 'Ze ontmoeten vrienden op zaterdag.' Er is nog een transpositie-eigenschap van het werkwoord in de tegenwoordige tijd - de overdracht van het denken dat op de toekomst is gericht door de vormen van het heden. Deze tijd wordt in de toekomst het heden genoemd. Bijvoorbeeld het werkwoord "eten" in de context: "Op donderdag ga ik naar Parijs."
De toekomst
De toekomende tijd in het Russisch drukt de actie uit die zal plaatsvinden na het moment van spreken. Door de vormgevingsmethode is het onderverdeeld in eenvoudig en complex. Eenvoudige tijd wordt gevormd met voorvoegsels (achtervoegsels en eindes) volgens de verbuigingsklasse. Ik lees, vertaal en ga bijvoorbeeld. Moeilijke tijd gebruikt bovendien het werkwoord "zijn" om te vormen. Bij het vervoegen van een werkwoord in de toekomende tijd verandert alleen de vorm van het extra werkwoord - "ik zal dromen", "jij zult dromen", "hij / zij zal dromen", "wij zullen dromen", "jij zult dromen" en "zij zullen dromen".
De toekomende tijd kan verschillende betekenissen en taken hebben. In spreekwoorden en gezegden wordt het heel vaak gebruikt. Bijvoorbeeld: 'Als het rondkomt, reageert het.' De simpele toekomst kan in het heden functioneren: "Ik begrijp niet wat er mis is met hem", "Ik zal de sleutels niet vinden." Met hetzelfde succes is de toekomst aanwezig in termen van de verleden tijd: "Het is gebeurd, het gaat zitten, neemt de knopaccordeon in je handen en sleept een triest lied voor zich uit."
Het verleden
Verstreken tijd wordt niet blootgesteld aan dergelijke tijdelijke omzettingen. Het drukt de actie uit die voorafging aan het moment van spreken. Vorming hangt af van of het werkwoord perfect of onvolmaakt is. Het onvolmaakte verleden drukt de handeling uit als een feit: "gelopen", "ingedommeld", "gevochten".
De perfecte actie stelt ten eerste de volledigheid van het proces vast: "ging", "doezelde weg". Ten tweede bepaalt het de volgorde van de geëngageerde acties: "Ten eerste werd ik wakker, waste, kleedde me aan en ging aan het werk." De derde functie van het volmaakte verleden is het resultaat van de afgelopen actie in het heden: "Ik heb deze film bekeken en nu kan ik erover praten." Herhaalbaarheid en herhaalbaarheid zijn kenmerkend voor zowel het perfecte als het onvolmaakte verleden.